کود NPK 3 37 37 علاوه بر عناصر پرمصرف ماکرو، دارای میزان متناسب عناصر کم مصرف میکرو نیز می باشد، که حاوی 3% ازت، 37% فسفات و37% پتاسیم به همراه مقدار ثابت از عناصر میکرو آهن، روی، منگنز و مس با عامل کلات کننده EDTA کاملا پایدار و بور با درصد مناسب که همگی کاملاً محلول درآب می باشند.
فسفر و پتاسیم از جمله مهم ترین عناصر پرمصرف در تغذیه گیاهان محسوب می شود. کمبود فسفر و نیزکارایی جذب پایین این عنصر در خاک های با pH بالا، یکی از مشکلات مهم در سیستم های زراعی مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. درصدهای مختلفی از عناصر غذایی ماکرو در این کود کامل باعث شده تا گیاه بتواند، در طول دوره رشد و نمو خود از رژیم غذایی متفاوت و متناسب با نیاز فیزیولوژیکی دوره رویشی یا زایشی خود تغذیه کند.
در واقع نقش فسفر به عنوان عامل محدودکننده رشد گیاه زراعی همواره به معنای پایین بودن مقدار فسفر در خاک نیست، بلکه قسمتی از فسفر قابل دسترس در خاک ممکن است، به دلیل واکنش های پیچیده در خاک محبوس شده و به شکل غیرقابل استفاده برای گیاه تبدیل شود. بنابراین سرعت پایین انتشار این عنصر در خاک نیز می تواند، نقش موثری در کمبود یون های این عنصر در محلول موجود در منطقه توسعه ریشه داشته باشد.
در بسیاری از سیستم های کشاورزی به علت تحرک پایین فسفر در خاک، فراهمی این عنصر به منظور جذب توسط گیاه پایین می باشد. فراهمی پایین فسفر در خاک به ویژه در خاک های قلیایی می تواند، در ارتباط با خواص فیزیکی و شیمیایی خاک به ویژه pH باشد. به عبارتی دیگر با وجود آنکه فسفر در حدود 6 تا 7 بیشترین قابلیت استفاده را برای گیاه دارد، در pH کمی اسیدی و یا قلیایی ممکن است، به ترتیب با عناصری مانند آهن و کلسیم واکنش داده و ترکیب نامحلولی را در خاک تولید کند. از این رو در بسیاری ازخاک های نواحی خشک و نیز خاک های آهکی با pH قلیایی، به دلیل وفور کربنات های معدنی مانند کربنات کلسیم، کمبود فسفر مشاهده می شود.
